Ga naar de inhoud

Geen mens geeft Theo ook maar 1 €uro, 37,50 €uro aan Theo geven in het Theater , dat vind men geen enkel probleem…!?!

De wereld van dak- en thuislozen.

Theo Maassen doet onderzoek, naar het waarom achter de gulheid van de mensen als ze hem komen bekijken in het Theater, en de achterbakse gierigheid als hij ze op straat een Theatervoorstelling aanbied voor slechts 1 €

 

Theo Maassen vraagt zich af...

 

Hoe komt een mens zo ver dat hij dak- of thuisloos raakt?

Omdat iemand lui, dom of slecht is?

… Of kan het iedereen overkomen?

Deze vooroordelen worden uitvergroot in de voorstelling ‘Straatmonologen’, die u een intieme kijk geeft in de strijd van (ex) dak- en thuislozen.

 

Cliënten uit de maatschappelijke opvang vertellen hun eigen verhaal; aangrijpend, ongecensureerd en hier en daar heel dichtbij.

En om het extra inzichtelijk te maken ging Theo Maassen eens kijken hoe mensen zouden reageren als hij om 1 (ja slechts *Eén*) Eurootje te vragen.
Wat een decaptie dat werkelijk niemand dat over heeft voor een bedelaar, maar zonder blikken of blozen 37,50 neertelt om naar dezelfde performance van Theo Maasen te gaan kijken in de Stadsschouwburg…

 

 

Hoe kan dat toch?

Ooit stonden we bekend als een barmhartig en sociaal voelend volk, dat miljoenen gaf aan Het Dorp of aan Slachtoffers van de Rampen in de wereld…
Maar de Dak en Thuislozen ramp in een van de belangrijkste en financieel invloedrijkste Bankiers naties daar sluiten we onze ogen voor.

Daar willen we niets van weten, en als moeders zich dan door alle beelden daarover op TV zich ellendig voelt gaat ze “lekker Shoppen”  en geld als water uitgevend draven ze verdwaasd door de stad die ze niet kennen.

 

Theo Maassen treed op voor slechts 1€

Echter als ze gevraagd worden door een minderbedeelde medemens blijken ze nog niet eens in staat zijn 1 (ja slechts Één) Euro van al dat in hun zak brandende geld voor een armlastige over te hebben, en sturen ze er zelfs de ge-uniformeerde Stadswachten op af !

Het Einde

Blijf vooral kijken tot het bitterzoete einde, waarin we toch nog een vonkje van barmhartigheid zien bij de voormalige kansloze stadswacht, die zich even herinnerd hoe hij zelf niet al te lang geleden in zijn “vak” is beland…

 

 

Gepubliceerd inBelangrijk !EconomieFictie & FeitPolitiek